کنج قفس

 

 توضیحات در مورد عکس: این عکس در بهمن ماه 1389 در دانشگاه علوم تحقیقات فارس با دوربین گوشی nokia n70 ثبت شده است

  ای دل عبث مخور غم دنیا را

فکرت مکن نیامده فردا را


کنج قفس چو نیک بیندیشی

چون گلشن است مرغ شکیبا را


بشکاف خاک را و ببین آنگه

بی مهری زمانهٔ رسوا را


این دشت، خوابگاه شهیدانست

فرصت شمار وقت تماشا را


از عمر رفته نیز شماری کن

مشمار جدی و عقرب و جوزا را


این جویبار خرد که می‌بینی

از جای کنده صخرهٔ صما را


آرامشی ببخش توانی گر

این دردمند خاطر شیدا را


زاتش بغیر آب فرو ننشاند

سوز و گداز و تندی و گرما را


از بس بخفتی، این تن آلوده

آلود این روان مصفا را


از رفعت از چه با تو سخن گویند

نشناختی تو پستی و بالا را


خود رای می‌نباش که خودرایی

راند از بهشت، آدم و حوا را


پاکی گزین که راستی و پاکی

بر چرخ بر فراشت مسیحا را

اول بدیده روشنئی آموز

زان پس بپوی این ره ظلما را


پروانه پیش از آنکه بسوزندش

خرمن بسوخت وحشت و پروا را


ای باغبان، سپاه خزان آمد

بس دیر کشتی این گل رعنا را

علم است میوه، شاخهٔ هستی را

فضل است پایه، مقصد والا را


نیکی چه کرده‌ایم که تا روزی

نیکو دهند مزد عمل ما را


انباز ساختیم و شریکی چند

پروردگار صانع یکتا را


آموزگار خلق شدیم اما

نشناختیم خود الف و با را


بت ساختیم در دل و خندیدیم

بر کیش بد، برهمن و بودا را


هیزم هزار سال اگر سوزد

ندهد شمیم عود مطرا را  

"پروین اعتصامی"